Dolinę Rodanu można, zwłaszcza jej północną część, porównać do Alzacji. Ułożona w osi północ - południe, z ekspozycją zbocza doliny w stronę wschodu. Takie ułożenie zarówno chroni wewnętrzną część niecki przez chłodnym i wilgotnym powietrzem z zachodu, ale również zapewnia korzystniejszy dostęp promieni słonecznych. I to właśnie te promienie dostarczają energii niezbędnej do wzrostu winorośli. Jednocześnie suchość i drenaż zbocza, naturalnie nachylonego - w rezultacie powodują wystarczająco silny stres wodny, by krzewy rosły powoli i dawały owoce o wysokiej koncentracji. Tu właśnie znajdują się regiony znane z win czerwonych mocnych i krzepkich - Cote Rotie, Cornas oraz białych - gęstych i intensywnych - Condrieu, Chateau Grillet.

Historia rodziny Lancon od 1450 roku wpisuje się w mecz bokserski między Rzymem a Awinionem. Dwa konkurencyjne ośrodki władzy papieskiej i rodziny włoskie osiedlające się we Francji i na odwrót. 

Winnice dookoła Awinionu korzystały z obecności papieży, lub też na odwrót - urzędnicy kościelni korzystali ochoczo z obecności winnic. Rodzina Barberini, której spadkobiercami jest rodzina Lancon, jest wspominana już w XII wiecznych kronikach, a nuncjusz watykański w Paryżu w XVII wieku Maffeo Barberini został mianowany papieżem Urbanem VIII. Jednak cokolwiek bardziej bądź mniej szlachetnego by się wydarzyło lub nie - wszystko demokratyzowała filoksera w XIX wieku i nadprodukcja w XX. Lata ’70-te i ’80-te to również w Rodanie nadejście młodego pokolenia i nowoczesnych technik.

Samo Côtes zanim nim zostało było początkowo Côte w liczbie pojedynczej. W 1737 roku z rozkzku króla wina tylko z Lewego Brzegu Rodanu były mianowane jako CDR - ten właśnie region był preferowany przez papieskich biurokratów. Dopiero w 1937 rozpoznano apelację Côtes du Rhône jako obejmującą również prawy brzeg.

Łącznie to 84 tys hektarów i ok. 3 mln hl, z winnic rozpościerjaących się pomiędzy Masywem Centralnym, Vienne na północ od Awinionu i Luberon na południu. Są to obszary obejmujące 171 gmin, znajdujące się na różnych terroir. Cały czas jednak jest to południe więc znakiem rozpoznawalnym CDR są szczepy - dominują Grenache, Syrah, Mourvedre, oraz obfity, często konfiturowy charakter podbity alkoholem.

Zatem dobre CDR powinno przede wszystkim uważać na alkohol, i mieć odpowiedni balans między składnikami aromatycznymi.

Nie bez powodu są to wina pite we Francji lokalnie, są uważane za jedną z najlepszych apelacji pod względem jakości do ceny. Domaine de la Solitude produkują jedno z najbardziej urokliwych Côtes du Rhône. Otrzymało 89 punktów od Jeba Dunnucka, owoce nie są skupowane i pochodza z młodszych krzewów na parceli La Solitude, sąsiadującej z La Crau. Winifikacja w kadzi po pełnym odszypułkowaniu, dojrzewanie w kadzi 8 miesięcy. Blend Grenache, Syrah, Mourvedre dokonywany po procesie dojrzewania, ale jest to najczęściej stosunek 50/40/10.

Wino intensywne, o silnej nucie garrigue, w miękkim i aksamitnym finiszem. Lekko zaznaczone taniny. Wino jest bardzo owocowe, ale i pikantne.