Południe Francji jest obfite pod względem konotacji papiesko-winiarskich nie tylko w Chateauneuf-du-Pape, gdzie urzędnicy kościoła katolickiego wspierali produkcję lokalnego wina wywierając presję popytową poprzez solidne spożycie. Na długo zanim to nastąpiło wyznawcy kataryzmu, mieli okazję poznać bliżej dokładność interpretacji papieskich dokumentów w wykonaniu morderczych krucjat. Papież Innocenty III w reakcję na zabicie Pierre’a de Castelnau - swojego wysłannika - w 1208 ogłosił wyznawców tego ruchu heretyckiego wyjętymi spod prawa. Już w 1244 ze względu na masowe egzekucje albigensi - ponieważ tak też ich nazywano - musieli zejść do podziemia. Ten termin oznaczał nic innego jak zamki, czy też posiadłości szlachciców, którzy byli skorzy udzielić heretykom wsparcia, głównie byli to hrabiowie Tuluzy i Aragonii. 
Jednym z najbardziej spektakularnych zamków był Chateau Queribus, jeden z “pięciu synów Carcassonne” - linii obronnej południa Francji. Do dziś ruiny wzbudzają podziw i zachwyt, znajdujący się na skalnym klifie, niedostępny od południa, musiał się wydawać twierdzą nie do zdobycia. 
Katarzy dzięki opiece wysoko urodzonych przez wiele lat utrzymywali kontakty między sobą, choć z pewnością konspiracyjne.
Chateau Queribus strzelistą architekturą dominuje nad dolinnym płaskowyżem wyrzeźbionym przez rzekę Maury od której nazwe bierze apelacja. Istniejąca od 1936 roku jako region wyłącznie produkujący wina słodkie VDN, dopiero w 2011 uzyskała możliwość etykietowania win wytrawnych pod nazwą Maury Sec AOC. Była to niewątpliwie zasługa głównie Mas Amiel, który jest jednym z wiodących produccentów regionu i wyznacza kształt przyszłych trendów. A te trendy to tak jak wszędzie na świecie, systematyczne uwytrawnianie się win. Wina słodkie, nadal doskonałe i wyraziste, pozostają jako emblemat regionu, który jednak nie zamyka się na wina wytrawne.
Sam proces MUTAGE, który jest przyczyną słodyczy w winie został opracowany przez XIII-wiecznego alchemika z Katalonii Arnaldusa de Villa Nova. Polega na dodawaniu spirytusu żeby zatrzymać fermentację.
Różnice w porównaniu do porto są niewielkie - do VDN używa się mocniejszego alkoholu ( często 95% zamiast 75%) w związku z czym w VDN stanowi on mniejszy udział procentowy objętości. W rezultacie wina mają mniej alkoholu. 
Jednoczesnie koncentracja wynikająca z dojrzałości gron jest niebywała, współgra z lekkością i owocowym charakterem tych win. Z takiego stylu słynie Mas Amiel będąc najbardziej rozpoznawalnym winem słodkim z Maury na rynku.